anledning

anledning (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈanˌleðˀneŋ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) powód, przyczyna

(1.2) okazja

odmiana:

(1) en anledning, anledningen, anledninger, anledningerne

przykłady:

(1.1) Amputation af fingre, bortset fra tommelfingeren, giver sjældent anledning til større funktionsproblemer. → Amputacja palców innych niż kciuk rzadko jest przyczyną większych problemów w funkcjonowaniu.

(1.2) Den internationale dag mod homofobi og transfobi er en oplagt anledning til at lade eleverne diskutere normer og mangfoldighed og retten til selv at vælge sin seksualitet. → Międzynarodowy dzień przeciwko homofobii i transfobii to doskonała okazja, aby uczniowie mogli podyskutować o normach, różnorodności oraz prawie do samostanowienia o własnej seksualności.

składnia:

(1) i anledning af → z powodu, z okazji

kolokacje:

synonimy:

(1.1) årsag, grund

(1.2) lejlighed

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Anleitung

uwagi:

źródła:

anledning (język szwedzki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) powód, przyczyna

odmiana:

(1.1) lp en anledning, anledningen; lm anledningar, anledningarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) inte utan anledning → nie bez powodu

synonimy:

(1.1) orsak, skäl, grund

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

fraza przysłówkowa på förekommen anledning

fraza przyimkowa med anledning av

etymologia:

uwagi:

źródła: