sadza

sadza (język polski)

sadza (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈsaʣ̑a], AS: [saʒa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stały, pylisty produkt niepełnego spalania zawierający głównie bezpostaciowy węgiel; zob. też sadza w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp od: sadzać

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sadza	sadze
dopełniacz	sadzy	sadzy
celownik	sadzy	sadzom
biernik	sadzę	sadze
narzędnik	sadzą	sadzami
miejscownik	sadzy	sadzach
wołacz	sadzo	sadze

przykłady:

(1.1) – Mikołaj jest święty i ma jakąś magię. Potrafi jeździć saniami, które ciągną renifery. Do mnie wszedł przez komin i był brudny od sadzy.

(1.1) Mokrzy, rozczochrani i usmoleni na całym ciele sadzami z komina, w migotliwym świetle płonących wokół ogarków musieliśmy istotnie wyglądać jak diabły, stroiliśmy przy tym miny w naszym pojęciu okropne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sadzielnik mos

przym. sadzowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) soot
• baskijski: (1.1) kedar
• białoruski: (1.1) сажа ż
• bułgarski: (1.1) сажда ż
• francuski: (1.1) suie ż
• hiszpański: (1.1) hollín m, tizne m
• japoński: (1.1) 煤 (すす, susu)
• jidysz: (1.1) סאַזשע ż (saże), רוס m (rus)
• niemiecki: (1.1) Ruß m
• nowogrecki: (1.1) καπνιά ż, κάπνα ż, αιθάλη ż
• romániço: (1.1) fulígino
• rosyjski: (1.1) сажа ż
• słowacki: (1.1) sadza ż
• turecki: (1.1) is, kurum
• ukraiński: (1.1) сажа ż

źródła:

sadza (język słowacki)

sadza (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sadza

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. sadzička ż

przym. sadzový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: