Istambuł
Istambuł (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Istambuł Istambuły dopełniacz Istambułu Istambułów celownik Istambułowi Istambułom biernik Istambuł Istambuły narzędnik Istambułem Istambułami miejscownik Istambule Istambułach wołacz Istambule Istambuły
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Istambule • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Istambułu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Istambułu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Istambułu • mieszkaniec / mieszkanka Istambułu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Istambule • pochodzić z Istambułu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Istambułu
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Turcja
- meronimy:
- (1.1) Fanar
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Stambuł m, stambułczyk mos, stambułka ż
- przym. stambulski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Stambuł
- źródła: