Fanar

Fanar (język polski)

Fanar (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. historyczna dzielnica Stambułu zamieszkana tradycyjnie przez grecką diasporę; zob. też Fanar w Wikipedii

(1.2) przen. wpływowa politycznie arystokratyczna grecka, prawosławna diaspora w Turcji wraz z patriarchatem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Fanar	Fanary
dopełniacz	Fanaru	Fanarów
celownik	Fanarowi	Fanarom
biernik	Fanar	Fanary
narzędnik	Fanarem	Fanarami
miejscownik	Fanarze	Fanarach
wołacz	Fanarze	Fanary

przykłady:

(1.1) Siedziba Patriarchatu znajduje się w dzielnicy Fanar, nieopodal Złotego Rogu, więc ekumeniczny patriarcha Bartłomiej nazywany jest zwykle przez władze tureckie patriarchą Fanaru.

(1.2) Plany, omówione w Carogrodzie pomiędzy Fanarem a Kalifatem, sięgały daleko, mając zmienić znacznie mapę polityczną wschodniej Europy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Fanarion

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) dzielnica

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fanariota m, fanariotka ż, Fanarion m

przym. fanarski, fanariocki

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Φανάρι

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Fener, Phanar
• francuski: (1.1) Phanar m
• nowogrecki: (1.1) Φανάρι n
• rosyjski: (1.1) Фанар m
• starogrecki: (1.1) Φανάρι n
• turecki: (1.1) Fener

źródła: