İstanbul

İstanbul (język turecki)

İstanbul (1.1)

wymowa:

IPA: /isˈtanbul/

podział przy przenoszeniu wyrazu: İs•tan•bul

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Stambuł

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	İstanbul
dopełniacz	İstanbul'un
celownik	İstanbul'a
biernik	İstanbul'u
miejscownik	İstanbul'da
ablatyw	İstanbul'dan
formy dzierżawcze mianownik osoba liczba pojedyncza 1. os. lp İstanbul'um 2. os. lp İstanbul'un 3. os. lp İstanbul'u 1. os. lm İstanbul'umuz 2. os. lm İstanbul'unuz 3. os. lm İstanbul'u

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hist. Ḳosṭanṭīnīye

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: