Stambuł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: StambulSṭambul

Stambuł (język polski)[edytuj]

Stambuł (1.1)
Stambuł (1.1)
wymowa:
IPA[ˈstãmbuw], AS[stãmbuu̯], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. największe miasto Turcji, leżące nad Bosforem, na dwóch kontynentach; zob. też Stambuł w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Azjatycka część Stambułu stanowi sypialnię miasta.
(1.1) Rozwiane minarety, • meczety, kopuły, • w liliowych jaszmakach drzemiące kobiety, • pachnące Stambuły[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Stambule • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Stambułu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się ze Stambułu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Stambułu • mieszkaniec / mieszkanka Stambułu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Stambule • pochodzić ze Stambułu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Stambułu
synonimy:
(1.1) Istambuł; hist. Bizancjum, Konstantynopol, Carogród
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Istambuł mrz, stambułczyk mos, stambułka ż
przym. stambulski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) refleks dawnego osmańskiego Stambol[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Bez turecki
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „dlaczego Stambuł, a nie Istanbuł” w: Poradnia językowa PWN.