szkaradnica

szkaradnica (język polski)

szkaradnica (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. szpetna kobieta

(1.2) icht. Synanceia verrucosa, jadowita ryba morska z rodziny skorpenowatych; zob. też szkaradnica w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkaradnica	szkaradnice
dopełniacz	szkaradnicy	szkaradnic
celownik	szkaradnicy	szkaradnicom
biernik	szkaradnicę	szkaradnice
narzędnik	szkaradnicą	szkaradnicami
miejscownik	szkaradnicy	szkaradnicach
wołacz	szkaradnico	szkaradnice

przykłady:

(1.1) Oskar nazwał mnie szkaradnicą, nienawidzę tego chłopaka.

(1.2) Zagrzebujące się w mulistym dnie szkaradnice czatują na przepływające ofiary.

składnia:

kolokacje:

(1.2) hodować / złapać / złowić szkaradnicę

synonimy:

(1.2) synanceja

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kobieta

(1.2) ryba

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zeszkaradnienie n, szkarada ż, szkaradnienie n, szkaradnik mos, szkaradność ż, Szkaradowo n, szkaradstwo n, szkaradziejstwo n, szkaradzieństwo n, szkaradztwo n

czas. szkaradnieć ndk., zeszkaradnieć dk.

przym. szkaradny

przysł. szkaradnie, szkaradniej

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. szkaradny

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) stonefish
• fiński: (1.2) kivikala, velhokala
• francuski: (1.2) poisson-pierre ż
• niemiecki: (1.2) Echte Steinfisch m, Steinfisch m
• rosyjski: (1.2) бородавчатка ż (borodávčatka)
• włoski: (1.2) pesce pietra m

źródła: