poradnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

poradnik (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) publikacja zawierająca wskazówki lub informacje na temat określonej dziedziny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Oprócz prasy i poradników ojciec nie brał książek do ręki, ale odnosił się przyjaźnie do zadrukowanego papieru[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przewodnik, vademecum
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. porada ż, poradnia ż
czas. poradzić dk.
przym. poradny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. porada + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ewa Nowacka, Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.