plenipotent

plenipotent (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zob. pełnomocnik

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plenipotent	plenipotenci
dopełniacz	plenipotenta	plenipotentów
celownik	plenipotentowi	plenipotentom
biernik	plenipotenta	plenipotentów
narzędnik	plenipotentem	plenipotentami
miejscownik	plenipotencie	plenipotentach
wołacz	plenipotencie	plenipotenci
depr. M. i W. lm: (te) plenipotenty

przykłady:

(1.1) W 1841/42 był już nowy wydział zdrowia oraz na prawach wydziału: służba ogólna, którą kierował plenipotent, jego zastępca lub sekretarz, a oprócz niej kasa główna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plenipotentka ż, plenipotencja ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pełnomocnik

źródła:

plenipotent (język angielski)

wymowa:

IPA: /pləˈnɪpətənt/

podział przy przenoszeniu wyrazu: ple•nip•o•tent

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. urz. adm. zob. plenipotentiary, pełnomocnik, plenipotent

przymiotnik

(2.1) polit. urz. adm. pełnomocny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) plenipotentiary

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plenipotence, plenipotency, plenipotentiary

przym. plenipotentiary

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. plēnipotēns

uwagi:

źródła: