odłącznik

odłącznik (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔdˈwɔ̃n͇ʧ̑ʲɲik], AS: [odu̯õṇčʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) elektr. łącznik tworzący widoczną przerwę między stykami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odłącznik	odłączniki
dopełniacz	odłącznika	odłączników
celownik	odłącznikowi	odłącznikom
biernik	odłącznik	odłączniki
narzędnik	odłącznikiem	odłącznikami
miejscownik	odłączniku	odłącznikach
wołacz	odłączniku	odłączniki

przykłady:

(1.1) Nie wolno otwierać odłącznika, gdy w obwodzie płynie prąd.

składnia:

kolokacje:

(1.1) otwierać / zamykać odłącznik (= przerywać / zamykać obwód odłącznikiem) • odłącznik na napięcie 110 kV

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odłączanie n, odłączenie n

czas. odłączać ndk., odłączyć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. odłączać

uwagi:

(1.1) nie mylić z: wyłącznik, rozłącznik, stycznik

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) disconnector
• baskijski: (1.1) ebakigailu
• hiszpański: (1.1) seccionador m
• niemiecki: (1.1) Trenner m

źródła: