monotyp

monotyp (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biol. syst. takson obejmujący tylko jeden przyporządkowany takson niższy; zob. też Takson monotypowy w Wikipedii

(1.2) druk. poligraficzna maszyna odlewnicza umożliwiająca skład tekstu i odlewanie czcionek; zob. też Monotyp (zecerstwo) w Wikipedii

(1.3) żegl. jacht tej samej klasy; zob. też Monotyp (żeglarstwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monotyp	monotypy
dopełniacz	monotypu	monotypów
celownik	monotypowi	monotypom
biernik	monotyp	monotypy
narzędnik	monotypem	monotypami
miejscownik	monotypie	monotypach
wołacz	monotypie	monotypy

przykłady:

(1.2) Maszyną podobną do monotypu, ale odlewającą od razu całe wiersze tekstu, był linotyp.

(1.3) Jak największe zbliżenie monotypów danej klasy do identyczności ma zapewnić podczas zawodów sportowych umożliwienie oceniania wyłącznie umiejętności żeglarzy.

składnia:

kolokacje:

(1.3) monotypy ograniczone / ścisłe / stoczniowe

synonimy:

(1.1) takson monotypowy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monotypowość ż

przym. monotypowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mono- + typ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) monotype; (1.2) monotype
• francuski: (1.2) monotype ż
• niemiecki: (1.2) Monotype ż
• portugalski: (1.1) monotipo m

źródła: