liryczność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

liryczność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. nastrojowość, liryzm w utworze lub zachowaniu osób
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Źródłem liryczności tej poezji jest subiektywność, eksponowanie prawdy, że świat dociera do nas za pośrednictwem zmysłów[1].
(1.1) Napiszecie rozprawkę o liryczności późnooświeceniowego poematu dydaktycznego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) liryzm, nastrojowość, sentymentalność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. liryka ż, liryk m, lira ż, liryzm m
przym. liryczny
przysł. lirycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. liryczny + -ość < łac. lyricus < gr. λυρικός < gr. λύραlira
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Agnieszka Kluba, Autoteliczność – referencyjność – niewyrażalność: O nowoczesnej poezji (1918-1939), Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2014, str. 130.