lehren
lehren (język niemiecki)[edytuj]
- znaczenia:
czasownik słaby, przechodni
- przykłady:
- (1.1) Sie hat Deutsch an einem Gymnasium gelehrt. → Ona uczyła niemieckiego w gimnazjum.
- (1.1) Der Lehrer lehrt die Siebtklässler den Dreisatz. → Nauczyciel uczy siódmoklasistów reguły trzech.
- (1.1) Die Lehrerin lehrte die Kinder lesen. → Nauczycielka uczyła dzieci czytać.
- (1.1) Die Lehrerin lehrte die Kinder flüssig (zu)[uwaga 1][2] lesen. → Nauczycielka uczyła dzieci czytać płynnie.
- (1.1) Die Lehrerin lehrte die Kinder flüssig und deutlich zu[uwaga 1][2] lesen. → Nauczycielka uczyła dzieci czytać płynnie i wyraźnie.
- (1.1) Die Lehrerin lehrte den[uwaga 2][2] Kindern die Feinheiten der deutschen Sprache. → Nauczycielka uczyła dzieci niuansów języka niemieckiego.
- (1.1) Ihnen[uwaga 2][2] wurden die Feinheiten der deutschen Sprache gelehrt. → Uczono ich niuansów języka niemieckiego.
- (1.2) Die Erfahrung lehrt, dass dies nicht so ist. → Doświadczenie uczy, że tak nie jest.
- składnia:
- (1.1) etw. (Nom.) lehren → uczyć czegoś +D.
- (1.1) etw./jdn. (Akk.) lehren → uczyć kogoś/coś +B.
- (1.1) hist.[uwaga 2][2] etw./jdm. (Dat.) lehren → uczyć kogoś/coś +B.
- synonimy:
- (1.1) unterrichten, beibringen, dozieren
- antonimy:
- (1.1) lernen
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Lehren n, Lehre ż, Lehrer m, Lehrerin ż, Lehrling m, Lehrender m, Lehrende ż, Gelehrtheit ż, Gelehrigkeit ż, Gelehrter m, Gelehrte ż
- przym. gelehrt, gelehrig
- związki frazeologiczne:
- Mores lehren
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ 1,0 1,1 W konstrukcjach bezokolicznikowych w czasownikiem lehren użycie zu przed bezokolicznikiem jest fakultatywne. Można zaobserwować, że użycie zu jest tym częstsze, im więcej jest atrybutów dzielących lehren od towarzyszącego bezokolicznika.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Dawniej czasownikowi lehren towarzyszył celownik (Dativ) w miejscu współczesnego biernika (Akkusativ). Szczególnie w stronie biernej konstrukcja ta nadal występuje.
- źródła: