konwent

konwent (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔ̃nvɛ̃nt], AS: [kõnvẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spotkanie członków jakiejś instytucji bądź organizacji, na którym podejmuje się decyzje w istotnych kwestiach

(1.2) klasztor, zakon

(1.3) grupa katolików, którzy mają prawo głosowania na spotkaniach, na których podejmuje się decyzje dotyczące całego zakonu

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konwent	konwenty
dopełniacz	konwentu	konwentów
celownik	konwentowi	konwentom
biernik	konwent	konwenty
narzędnik	konwentem	konwentami
miejscownik	konwencie	konwentach
wołacz	konwencie	konwenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) konwent dominikanów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. konwentowy, konwentualny

rzecz. konwencik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. conventus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) convent
• duński: (1.1) konvent n
• łaciński: (1.1) conventus
• niemiecki: (1.1) Konvent m
• szwedzki: (1.1) konvent n; (1.2) konvent n; (1.3) konvent n

źródła: