podejmować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

podejmować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpɔdɛjˈmɔvaʨ̑], AS[podei ̯movać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) wziąć coś własnego (lub jego część), co znajduje się u kogoś
(1.2) przest. unieść coś
(1.3) kontynuować czyjąś czynność (również własną)
(1.4) zgadzać się na zrobienie czegoś
(1.5) wprowadzać coś w życie
(1.6) gościć

czasownik zwrotny niedokonany podejmować się (dk. podjąć się)

(2.1) wziąć na siebie jakieś zadanie, zobowiązanie; zdecydować, że będzie się coś robić
odmiana:
(1.1-6) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Klient podjął pieniądze z banku.
(1.2) Żebrak podjął leżący na ziemi banknot.
(1.3) Choć wodzirej ochrypł, piosenkę podjęła cała sala.
(1.4) Szuler ostatecznie nie podjął ryzyka.
(1.5) Rada podjęła decyzję o zmniejszeniu oprocentowania.
(1.6) Babcia podjęła nas herbatą.
składnia:
(1) podejmować +B., nie podejmować +D.
kolokacje:
(1.1) podejmować pieniądze / wypłatę / … z kasy / banku / na poczcie / …
(1.3) podejmować dyskusję / myśl / temat rozmowy / … • podejmować pracę / wysiłek / kroki ku czemuś / …
(1.4) podejmować wyzwanie / ryzyko
(1.5) podejmować zobowiązanie / decyzję / uchwałę / …
synonimy:
(1.4) zobowiązać się
(1.5) przedsiębrać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1) rzecz. podejmowanie / niepodejmowanie, podjęcie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: