hanza
hanza (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈxãw̃za], AS: [χãũ̯za], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. ekon. średniowieczny związek miast lub kupców starający się o przywileje prawne, handlowe i obronne dla swych członków; zob. też hanza w Wikipedii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hanzeata ż
- przym. hanzeatycki
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Hanseatic League
- słowacki: (1.1) hanza ż
- źródła:
- ↑
Hasło „hanza” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „hanzeatycki” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
hanza (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hanza hanzy dopełniacz hanzy hanz celownik hanze hanzám biernik hanzu hanzy wołacz hanzo hanzy miejscownik hanze hanzách narzędnik hanzou hanzami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
hanza (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hanza hanzy dopełniacz hanzy hánz celownik hanze hanzám biernik hanzu hanzy miejscownik hanze hanzy narzędnik hanzou hanzami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.