czeczota

czeczota (język polski)

czeczota (1.1)

wymowa:

IPA: [ʧ̑ɛˈʧ̑ɔta], AS: [čečota] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzem. drewno pochodzące głównie z brzozy lub topoli o splątanym układzie włókien, stosowane jako okleina albo materiał do wyrobu niewielkich przedmiotów ozdobnych

(1.2) przedmiot wykonany z użyciem czeczoty (1.1)

odmiana:

przykłady:

(1.1) Dekoracyjnie splecione słoje, jasne i ciemne oczka, plamki oraz żyłki charakterystyczne dla czeczoty powstają m.in. w wyniku choroby pnia drzewa.

(1.1) Oni z Panterą założyli w izbie warsztat stolarski i obrabiali brzozową czeczotę na skrzynki, które Pantera fabrykował bardzo kunsztownie zimą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) czeczotka, drewno kędzierzawe

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czeczotka, czeczotowatość

przym. czeczotowy, czeczotkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: