bundowiec

bundowiec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. polit. członek organizacji Bund

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bundowiec	bundowcy
dopełniacz	bundowca	bundowców
celownik	bundowcowi	bundowcom
biernik	bundowca	bundowców
narzędnik	bundowcem	bundowcami
miejscownik	bundowcu	bundowcach
wołacz	bundowcu	bundowcy

przykłady:

(1.1) Obecność bundowców widoczna była właściwie na terenie całej guberni, najsilniej jednak organizacja działała w sąsiedztwie ośrodka białostockiego, silny punkt znajdował się także w Grajewie, trochę słabszy w Ostrowi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / stać się bundowcem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) działacz, socjaldemokrata

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Bund

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bund mrz, bundysta mos, bundystka ż, bundyzm mrz

przym. bundowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Bund + -owiec

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бундавец m
• czeski: (1.1) bundista m
• niderlandzki: (1.1) bundist m
• rosyjski: (1.1) бундовец m

źródła: