brylancik

brylancik (język polski)

brylancik (2.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od brylant

(1.2) mały brylant

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ornit. Heliodoxa Gould, niewielki ptak z podrodziny paziaków, występujący w Ameryce Centralnej i Południowej; zob. też brylancik w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brylancik	brylanciki
dopełniacz	brylanciku	brylancików
celownik	brylancikowi	brylancikom
biernik	brylancik	brylanciki
narzędnik	brylancikiem	brylancikami
miejscownik	brylanciku	brylancikach
wołacz	brylanciku	brylanciki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brylancik	brylanciki
dopełniacz	brylanciku	brylancików
celownik	brylancikowi	brylancikom
biernik	brylancika	brylanciki
narzędnik	brylancikiem	brylancikami
miejscownik	brylanciku	brylancikach
wołacz	brylanciku	brylanciki

przykłady:

(1.1) To nie jest brylant, tylko mały brylancik.

(2.1) Spotykane w Kostaryce brylanciki budują gniazda z włókien roślinnych.

składnia:

kolokacje:

(2.1) brylancik cesarski • brylancik czarnolicy • brylancik modroczelny • brylancik niebieskogardły • brylancik rdzawoskrzydły • brylancik rdzawosterny • brylancik różowogardły • brylancik rubinowy • brylancik zielonoczelny • brylancik złotawy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) ptak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brylant mrz, brylantyna ż

czas. brylantować ndk., wybrylantować dk.

przym. brylantowy

przysł. brylantowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. brylant + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: brylant

• angielski: (2.1) brilliant
• bułgarski: (1.1) брилянтче n
• francuski: (2.1) brillant m
• hiszpański: (2.1) brillante m

źródła: