щипать

щипать (język rosyjski)

transliteracja:

ŝipatʹ

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) szczypać

(1.2) skubać

(1.3) muz. szarpać

odmiana:

(1.1-3) щипа́ть ter. lp щи́плю, щи́плешь, щи́плет i dopuszczalne щи́пет; lm щи́плем, щи́плете, щи́плют i dopuszczalne щи́пят; przesz. lp щипа́л / щипа́ла / щипа́ло; lm щипа́ли; rozk. lp (щипли́)

przykłady:

(1.1) Ваш сын настоя́щий шалопа́й — он всегда́ щи́плет всех де́вочек из де́тского са́да! → Pański syn to prawdziwy łobuz — zawsze szczypie wszystkie dziewczynki z przedszkola.

(1.1) Ух, ну и щи́плет же о́стрый пе́рец в язы́к! → Ach, ależ ostra papryka szczypie w język.

(1.2) О́вцы лени́во щи́плют траву́, подёргивая уша́ми. → Owce leniwie skubią trawę potrząsając uszami.

(1.2) В дре́вней Япо́нии, же́нщина, кото́рая не щипа́ла себе́ регуля́рно брове́й, счита́лась гру́бой. → W starożytnej Japonii kobieta, która nie skubała sobie regularnie brwi, uważana była za nieokrzesaną.

(1.3) Гитари́ст сиде́л на сту́льчике и ме́дленно щипа́л стру́ны, аккомпани́руя певи́це. → Gitarzysta siedział na krzesełku i powoli szarpał struny akompaniując śpiewaczce.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. щипок m

czas. щипнуть dk.

przym. щипковый

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: