tępo

tępo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) tak, że coś nie ma ostrego końca lub krawędzi

(1.2) w sposób świadczący o niskiej zdolności umysłowej

(1.3) w sposób bierny, świadczący o zamyśleniu

(1.4) będąc mało dźwięcznym i przytłumionym

odmiana:

(1.1-4) tępo; st. wyższy tępiej lub bardziej tępo; st. najwyższy najtępiej lub najbardziej tępo

przykłady:

(1.1) Następnie w operowane miejsce przez kilkumilimetrowe nacięcia […] wprowadza się tępo zakończoną sondę z otworkami, za pomocą której usuwa się tłuszcz […]

(1.2) Pisarz prezentuje Polaków jako ludzi nie rozumiejących własnej historii, wyzbytych tożsamości, tępo broniących własnej tradycji, ze strachu wypychających obcych poza swoją wspólnotę […]

(1.3) W międzyczasie na podwórzu zbierał się już spory tłum gapiów, tępo wpatrzony w powiększającą się plamę krwi.

(1.4) I dziewczyna stojąca w mroku zaciskała dłonie, bransolety podzwaniały tępo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tępawość ż, tępak mos, tępol m, tępość ż, tępota ż

czas. stępić dk., tępić ndk.

przym. tępy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. tępy + -o

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bluntly; (1.2) dully, stupidly

źródła: