przywódca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przywódca (język polski)[edytuj]

przywódca (1.1) duchowy Hindusów
wymowa:
IPA[pʃɨˈvutʦ̑a], AS[pšyvutca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która przewodzi innym dzięki swojemu autorytetowi lub posiadanej władzy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przywódcą strajku nie został lider związku zawodowego, lecz pracownik obdarzony największym zaufaniem wśród załogi zakładu.
składnia:
(1.1) przywódca + D.
kolokacje:
(1.1) niekwestionowany / charyzmatyczny przywódca • przywódca formalny / nieformalny • przywódca moralny / religijny • przywódca strajku / buntu / rewolucji • przywódca państwa / partii / związku zawodowegomieć zadatki na przywódcę
synonimy:
(1.1) lider / leader, przewodnik, wodzirej; książk. protagonista, trybun; przest. wodziciel
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zwierzchnik
hiponimy:
(1.1) ajatollah, guru, herszt, kalif, mahatma, prowodyr, wódz
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przywództwo n
forma żeńska przywódczyni ż
przym. przywódczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: