wodziciel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wodziciel (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. ktoś, kto dowodzi, prowadzi, wiedzie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lider / leader, przywódca, wodzirej, wódz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska wodzicielka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przywódca
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wodziciel” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wodziciel” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.