przygoda
przygoda (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) niecodzienne, niezwykłe zdarzenie
- (1.2) przelotny romans, przeżycie erotyczne
- (1.3) daw. okoliczność niepomyślna, wypadek[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przygoda przygody dopełniacz przygody przygód celownik przygodzie przygodom biernik przygodę przygody narzędnik przygodą przygodami miejscownik przygodzie przygodach wołacz przygodo przygody
- przykłady:
- (1.1) Spływ kajakowy to ciekawa przygoda.
- (1.1) Podczas pobytu w górach spotkała mnie niezwykła przygoda.
- (1.2) W czasie wakacji miał przygodę miłosną.
- (1.3) Będę Cię wielbił, mój Panie, // póki mię na świecie stanie; // boś mię w przygodzie ratował // i śmiechów ludzkich uchował[2].
- (1.3) Daj Mu swą dłoń, // w przygodzie zawołaj doń. // On cię od zła zachowuje[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przygodówka ż, przygodność ż
- przym. przygodowy, przygodny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) adventure
- arabski: (1.1) مغامرة ż
- białoruski: (1.1) прыгода ż
- duński: (1.1) eventyr n
- esperanto: (1.1) aventuro
- fiński: (1.1) seikkailu
- hebrajski: (1.1) הרפתקה ż (harpatkaa)
- hiszpański: (1.1) aventura ż; (1.2) aventura ż, romance m
- islandzki: (1.1) ævintýri n
- kaszubski: (1.1) przigòda ż
- kataloński: (1.1) aventura ż
- luksemburski: (1.1) Aventure ż; (1.2) Aventure ż
- niemiecki: (1.1) Abenteuer n
- norweski (bokmål): eventyr n
- norweski (nynorsk): eventyr n
- rosyjski: (1.1) приключение n
- szwabski: (1.1) Abenteier n
- szwedzki: (1.1) äventyr n
- ukraiński: (1.1) пригода ż
- węgierski: (1.1) kaland; (1.2) kaland
- źródła:
- ↑
Hasło „przygoda” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Jan Kochanowski, Psałterz Dawidów, psalm XXX.
- ↑ Pieśń kościelna Głoś imię Pana.
