obieg

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obieg (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czynność fizycznego okrążania czegoś[1]
(1.2) przepływ cieczy, gazu w danym zamkniętym układzie przewodów i zbiorników
(1.3) krążenie lub rozpowszechnianie się czegoś wśród różnych osób lub w różne miejsca[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) obieg wody / pary / oleju / chłodziwa • obieg pierwotny / wtórny
(1.3) obieg towarów / pieniądzydrugi obiegwtórny obieg
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bieg m, obieganie n, obiegnięcie n, obiegówka ż, bieganie n, biegacz m, biegaczka ż, obiegówka ż
czas. biegać ndk., obiegać ndk., obiec dk.
przym. obiegowy, biegowy
przysł. obiegowo
związki frazeologiczne:
być w obiegupojawiać się w obiegu / pojawić się w obiegupuszczać w obieg / puścić w obiegwchodzić do obiegu / wejść do obieguwłączać do obiegu / włączyć do obieguwprowadzać w obieg / wprowadzić w obiegwycofać z obiegu / wycofywać z obieguwychodzić z obiegu / wyjść z obiegu / wypadać z obiegu / wypaść z obiegu
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „obieg” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.