piekielny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

piekielny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pʲjɛ̇ˈcɛlnɨ], AS[pʹi ̯ėḱelny], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący piekła, związany z piekłem, taki, jak w piekle
(1.2) przen. nieznośny, bardzo zły, denerwujący, cholerny
(1.3) przen. o dużej intensywności, cholerny
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Kątem oka spogląda na zegarek, bo geografia, piekielna geografiaale zdąży[1].
(1.3) Rohan wyciskał z maszyn całą moc, i wracali w jeszcze bardziej piekielnym jazgocie młócących kamienie gąsienic[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ogień piekielny
(1.3) piekielny hałas
synonimy:
(1.1) książk. infernalny
(1.2) cholerny, nieszczęsny, diabelny, nieznośny
(1.3) cholerny, potworny, diabelny
antonimy:
(1.1) niebieski
hiperonimy:
(1.1) pozagrobowy
hiponimy:
(1.1) diabelski
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piekło n, piekiełko n, piekielność ż
przysł. piekielnie
związki frazeologiczne:
smażyć się w ogniu piekielnym
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zofia Chądzyńska, Przez ciebie, Drabie!, 1969, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Stanisław Lem, Niezwyciężony, 1964, Narodowy Korpus Języka Polskiego.