zdążyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

zdążyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈzdɔ̃w̃ʒɨʨ̑], AS[zdõũ̯žyć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany

(1.1) przybyć na umówioną godzinę[1]
(1.2) skończyć jakąś pracę, zadanie w określonym czasie[1]
(1.3) dotrzymać komuś kroku[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nie spóźnić się, przyjść na czas
(1.2) nie spóźnić się, dotrzymać terminu; pot. wyrobić się
(1.3) dotrzymać kroku, nadążyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdążenie n, zdążanie n
czas. zdążać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło „zdążyć” w: SJP.pl.