denerwujący

denerwujący (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɛ̃nɛrvuˈjɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [dẽnervui ̯õncy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wprowadzający w stan zdenerwowania, irytacji, wywołujący zdenerwowanie; dokuczliwy, wkurzający

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	denerwujący		denerwująca	denerwujące	denerwujący	denerwujące
dopełniacz	denerwującego		denerwującej	denerwującego	denerwujących
celownik	denerwującemu		denerwującej	denerwującemu	denerwującym
biernik	denerwującego	denerwujący	denerwującą	denerwujące	denerwujących	denerwujące
narzędnik	denerwującym		denerwującą	denerwującym	denerwującymi
miejscownik	denerwującym		denerwującej	denerwującym	denerwujących
wołacz	denerwujący		denerwująca	denerwujące	denerwujący	denerwujące

przykłady:

(1.1) Jego pretensjonalne zainteresowanie sztuką było wyjątkowo denerwujące.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wpieniający, wnerwiający

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. denerwować

przysł. denerwująco

rzecz. denerwowanie, zdenerwowanie, poddenerwowanie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) irritating
• arabski: (1.1) مزعج
• francuski: (1.1) irritant, agaçant, déplaisant, exaspérant
• niemiecki: (1.1) nervend, nervig

źródła: