opłotek

opłotek (język polski)

ilustracja opłotka (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rzad. wąska droga lub przejście przebiegające między dwoma płotami

(1.2) rzad. miejsce ogrodzone płotem

(1.3) rzad. łow. ogrodzone miejsce do którego zwabia się zwierzynę, w szczególności wilki

(1.4) rzad. wiejski drewniany płot z chrustu lub żerdzi

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	opłotek	opłotki
dopełniacz	opłotka	opłotków
celownik	opłotkowi	opłotkom
biernik	opłotek	opłotki
narzędnik	opłotkiem	opłotkami
miejscownik	opłotku	opłotkach
wołacz	opłotku	opłotki

przykłady:

(1.4) Gdy ojciec odszedł po psa o podwójnym wzroku, a znużona matka na progu przysiadła, ochrypła od wołania i przemarznięta od nocnego chłodu, przez opłotek przeskoczył obcy, ten sam, który wczoraj tak nagle na przedwieczerz wpadł do chaty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) droga

(1.2-3) miejsce

(1.4) płot

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. opłotkowy

rzecz. opłotkowość ż, opłotki nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

od frazy przyimkowej pol. o + płot

uwagi:

wyraz o wiele częściej spotykany w lm; por. opłotki

tłumaczenia:

źródła: