muł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: mulMullmullmúľMüll

muł (język polski)[edytuj]

muł (1.1)
wyschnięty muł (3.1)
wymowa:
IPA[muw], AS[muu̯] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. juczny, wytrzymały mieszaniec ogiera osła i klaczy konia; zob. też muł (ssak) w Wikipedii
(1.2) pot. muskuł; lm mułybicepsy, muskuły[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. pejor. osoba powolna, sprawiająca wrażenie nierozgarniętej
(2.2) pot. pejor. osoba uparta, bardzo niechętna do zmiany swojego zdania

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) geol. naturalny, grząski i błotnisty osad zbiorników wodnych; zob. też muł (geologia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1) (2.1)
(3.1)
przykłady:
(1.1) Nie dosięgną nas ich muły i ciężkie kardynalskie podjezdki[2].
(3.1) Tu z brzegu jest mułu na kilku chłopów. Kto nie wie, jak sobie poradzić, utopi się na pewno[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) jechać / wieźć mułem (na mule) • pędzić muła
synonimy:
(3.1) szlam, błoto, nanos, osad
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. mulica ż, mulątko n
zdrobn. mułek m
zgrub. mulisko n
czas. mulić ndk.
przym. mułowy, muli, mułowaty
(3.1)
rzecz. mułowiec m, mulisko n
zdrobn. mułek m
przym. mułowy, mulisty, mulasty, mułowaty, zamulony, mułkowy
związki frazeologiczne:
(1.1) uparty jak mułstarego muła ciężko pogonić
etymologia:
(1.1) łac. mulus → muł (1.1)
(3.1) prasł. *mulъ[4]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: biceps
(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: uparciuch
źródła:
  1. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 180.
  2. Zofia Kossak, Błogosławiona wina
  3. Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „muł” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.