juczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

juczny (język polski)[edytuj]

juczny (1.1) koń
wymowa:
IPA[ˈjuʧ̑nɨ], AS[i ̯učny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) o zwierzęciu: przeznaczony do noszenia ciężarów na grzbiecie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wynajmowanie zwierząt jucznych - koni, osłów zwanych iszakami, przygotowanie dla nich ładunków, wreszcie sam domarsz - wszystko to stanowiło wstęp nie mniej fascynujący niż działalność górska[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. juk mrz, juczenie n, objuczenie n
czas. juczyć ndk., objuczyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. juk + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wanda Rutkiewicz, Na jednej linie, 2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.