kreska

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kreska (język polski)[edytuj]

kreska (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkrɛska], AS[kreska] ?/i
homofon: krezka
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zwykle cienka i krótka linia, niekoniecznie prosta; zob. kresa
(1.2) pot. eduk. znak graficzny pełniący różne funkcje w języku pisanym, np. myślnik, dywiz, oznaczenie miękkości spółgłoski
(1.3) slang. porcja narkotyku w proszku rozłożona na płaskiej powierzchni w cienką linię w celu wciągnięcia jej przez nos
(1.4) pozioma linia na podziałce przyrządów mierniczych, oznaczająca odcinek skali
(1.5) szt. sposób rysowania charakterystyczny dla danego rysownika
(1.6) mar. dłuższy sygnał w alfabecie Morse'a
(1.7) gw. (Małopolska) obwódka u kapelusza[1]
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.2) Zapomniałeś o kresce nadsw wyrazieświęto”.
(1.3) Mam świetny towar, masz ochotę wciągnąć kreskę?
(1.5) Wszędzie rozpoznam jego kreskę.
składnia:
kolokacje:
(1.3) wciągnąć kreskę
(1.5) mistrzowska kreska • zdecydowana / subtelna kreska
synonimy:
(1.1) przest. kryska; gw. (Śląsk Cieszyński) piska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kreskówka ż, kreskowanie n, zakreskowanie n, kreślenie n, zakreślenie n, zakreślenie n, wykreślanie n, wykreślenie n, skreślanie n, skreślenie n, kreślarz m, kreślarka ż, kreślarstwo n, wykres m
zdrobn. kreseczka ż
zgrub. krecha ż, reg. krycha ż
czas. kreskować ndk., zakreskować dk., kreślić ndk., zakreślać ndk., zakreślić dk., wykreślić dk., skreślać ndk., skreślić dk.
przym. kreskowy, kreślarski, wykreślny, kreskówkowy
tem. słow. -kreślny
związki frazeologiczne:
gruba kreskapolityka grubej kreskina kreskębyć pod kreskąmieć u kogoś kreskęmieć kilka kresek gorączki
etymologia:
pol. kresa
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. 2, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 475.