Przejdź do zawartości

święto

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

święto (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈɕfʲjɛ̃ntɔ], AS[śfʹi ̯nto], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dzień lub więcej dni wyróżniający się od innych, poświęcony czemuś lub komuś, spędzany w inny, szczególny sposób niż zwykłe dni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W niedziele i święta autobusy kursują rzadziej.
składnia:
kolokacje:
(1.1) święto ruchome / święto stałeobchodzić święto / nie obchodzić święta • święto policjanta / kolejarza / matki / … → dzień poświęcony policjantom / kolejarzom / matkom / … (porównaj: Dzień Policjanta / Kolejarza / Matki / …) • Święto PracyGorolski Święto • Święta (Święta Bożego Narodzenia • Święta Wielkiejnocy) • Święto ŚwiatełŚwięto Reformacji
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) fajer, fajera, świynto
antonimy:
(1.1) dzień powszedni, zwykły dzień
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. świątnik mos/mrz, świętowanie n, święta ż/lm nmos, święty mos, świątek mrz, świątynia ż, wyświęcanie n, święconka ż
przym. święty, świąteczny
czas. świętować ndk.
przysł. świątecznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. świętować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: