klimpern

klimpern (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) brzęczeć, zabrzęczeć, pobrzękiwać, wydawać dźwięk obijania się o siebie (np. metalowych lub szklanych przedmiotów)

(1.2) mrugać (oczami lub powiekami)

(1.3) muz. brzdąkać (zwł. na pianinie)

odmiana:

(1.1-2) klimpern (klimpert), klimperte, geklimpert (haben)

przykłady:

(1.1) Es sind nur ein paar Groschen der Aufmerksamkeitswährung in seinen Hut geklimpert. → Tylko z czystej uprzejmości do jego kapelusza zabrzęczało kilka groszy.

(1.1) Auf seiner Brust klimperten ein Dutzend Medaillen an bunten Ordensbändern. → Na jego piersi brzęczało kilkanaście (dosł. tuzin) medali na kolorowych wstążkach.

(1.1) Ungefähr 650 Mark nach damaligem Kurs klimperten in den Kassen. → Około 650 marek według ówczesnego kursu brzęczało w kasach.

(1.2) Die Zelluloid-Puppe kann mit den Augen klimpern. → (Ta) celuloidowa lalka potrafi mrugać oczami.

(1.3) Als kleiner Junge habe ich ein bisschen am Klavier geklimpert. → Jako mały chłopak brzdąkałem trochę na pianinie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) klappern, klirren, rasseln, pot. scheppern

(1.3) musizieren

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Klimpern n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: