Przejdź do zawartości

hajduk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hajduk (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. żołnierz piechoty węgierskiej zorganizowanej w Polsce przez króla Stefana Batorego; oddziały hajduków stanowiły gwardię przyboczną władców Polski i hetmanów.
(1.2) hist. powstaniec słowiański albo węgierski występujący przeciwko panowaniu tureckiemu
(1.3) hist. na dworach magnackich: służący, lokaj w stroju węgierskim
(1.4) daw. rozbójnik, rabuś, opryszek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) icht. nazwa kilku gatunków ryb m.in. Sargocentron hastatum[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) choreogr. taniec węgierski; zob. też Hajduk (taniec) w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.4) W Karpatach Wschodnich zbójnicy nazywani byli opryszkami, zaś na terenach południowokarpackich i bałkańskich Imperium Osmańskiego hajdukami[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hajductwo n
zdrobn. hajduczek m
przym. hajduczy, hajducki
związki frazeologiczne:
etymologia:
węg. hajdúk → rabusie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Sargocentron hastatum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. ↑ z Wikipedii

hajduk (język słowacki)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) hajduk (taniec)[1]

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(2.1) hajduk – uczestnik walk przeciw Turkom na Bałkanach w wiekach XVII–XIX[1]
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhajdukhajduki
dopełniaczhajdukahajdukov
celownikhajdukovihajdukom
biernikhajdukahajduki
miejscownikhajdukovihajdukoch
narzędnikhajdukomhajdukmi
(2.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhajdukhajduci
dopełniaczhajdukahajdukov
celownikhajdukovihajdukom
biernikhajdukahajdukov
miejscownikhajdukovihajdukoch
narzędnikhajdukomhajdukmi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hajduch m, hajdúch m, hajdústvo n
czas. hajduchovať ndk., hajdukovať ndk., hajdúsiť ndk.
przym. hajducký, hajdúsky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło „hajduk” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=hajduk&oldid=7760881”