gibon
gibon (język polski)[edytuj]
.jpg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. przedstawiciel rodziny małp człekokształtnych o długich kończynach przednich i bez ogona[1]
- (1.2) środ. mot. Fiat 126p; zob. też Fiat 126 w Wikipedii
- (1.3) slang. skręt z marihuany; joint
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gibon gibony dopełniacz gibona gibonów celownik gibonowi gibonom biernik gibona gibony narzędnik gibonem gibonami miejscownik gibonie gibonach wołacz gibonie gibony
- przykłady:
- (1.1) Co chwilę gibon jakiś lub magot, z ohydnie gołym, czerwonym pośladkiem, wyciągał przez kratę rękę kosmatą, usiłując dla psoty dosięgnąć piór w ogonie ptaków królewskich; papugi wieszały się na prętach przegrody i rozdziawiając dzioby, karykaturalnie do orlich podobne, wtórowały zgiełkliwym krzykiem miauczeniu wykrzywiających się małp.[2]
- (1.2) Widziałaś nowego gibona Gabryśki? Zaparkowała przed instytutem.
- (1.3) Machniemy gibona?
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gibon białobrody • gibon białoręki • gibon borneański • gibon czapnik • gibon czarnoręki • gibon czarny • gibon czubaty • gibon hulok • gibon srebrzysty • gibon ungko
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1)
- rzecz. gibonowate lm nmos
- przym. gibonowaty
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia gibbon
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gibbon
- baskijski: (1.1) giboi
- białoruski: (1.1) гібон m
- chiński standardowy: (1.1) 长臂猿
- czeski: (1.1) gibon m
- hiszpański: (1.1) gibón m
- niemiecki: (1.1) Gibbon m
- portugalski: (1.1) gibão m
- rosyjski: (1.1) гиббон m
- słowacki: (1.1) gibon m
- szwedzki: (1.1) gibbon w
- ukraiński: (1.1) гібон m
- włoski: (1.1) gibbone m
- źródła:
- ↑
Hasło „gibon” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Jerzy Żuławski, Stara Ziemia
gibon (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gibon giboni dopełniacz gibona gibonů celownik gibonovi / gibonu gibonům biernik gibona gibony wołacz gibone giboni miejscownik gibonovi / gibonu gibonech narzędnik gibonem gibony
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
gibon (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Hylobates” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „gibon” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 195.