Przejdź do zawartości

wyciągać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyciągać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[vɨˈt͡ɕɔ̃ŋɡat͡ɕ], AS[vyćõŋgać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyciągnąć)

(1.1) wydobywać, wyjmować coś z czegoś
(1.2) pytać, uzyskiwać informację
(1.3) osiągać, uzyskiwać
(1.4) czynić coś dłuższym
(1.5) wysuwać coś przed siebie

czasownik zwrotny niedokonany wyciągać się (dk. wyciągnąć się)

(2.1) pot. stawać się dłuższym
(2.2) położyć się
(2.3) przeciągnąć się, rozprostowywać kości
odmiana:
(1.1-5) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Wyciągnij książki z plecaka.
(1.2) Wyciągnij od niego, gdzie kupił ten płaszcz.
(1.3) Ten samochód wyciągnie dwieście! – Żartujesz, chyba z górki!
(1.3) Marek pracuje na dwie zmiany. Wyciąga ze sześć kawałków na rękę!
(2.1) Po przejechaniu 100 km łańcuch mojego rowera wyciągnął się o kilka milimetrów.
(2.2) Marek wyciągnął się wygodnie na kanapie.
składnia:
kolokacje:
(1.3) wyciągać pierwiastek
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyciąganie n, wyciąg m, wyciągnięcie n, ciąganie n, obciąganie n
czas. wyciągnąć
przym. wyciągowy
związki frazeologiczne:
wyciągać kasztany z ognia czyimiś rękamiwyciągać nogi
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: