wyciągać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyciągać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vɨˈʨ̑ɔ̃ŋɡaʨ̑], AS[vyćõŋgać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyciągnąć)

(1.1) wydobywać, wyjmować coś z czegoś
(1.2) pytać, uzyskiwać informację
(1.3) osiągać, uzyskiwać
(1.4) czynić coś dłuższym
(1.5) wysuwać coś przed siebie

czasownik zwrotny wyciągać się

(2.1) pot. stawać się dłuższym
(2.2) położyć się
(2.3) przeciągnąć się, rozprostowywać kości
odmiana:
(1.1-5) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Wyciągnij książki z plecaka.
(1.2) Wyciągnij od niego, gdzie kupił ten płaszcz.
(1.3) Ten samochód wyciągnie dwieście! – Żartujesz, chyba z górki!
(1.3) Marek pracuje na dwie zmiany. Wyciąga ze sześć kawałków na rękę!
(2.1) Po przejechaniu 100 km łańcuch mojego rowera wyciągnął się o kilka milimetrów.
(2.2) Marek wyciągnął się wygodnie na kanapie.
składnia:
kolokacje:
(1.3) wyciągać pierwiastek
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyciąganie n, wyciąg m, wyciągnięcie n, ciąganie n, obciąganie n
czas. wyciągnąć
przym. wyciągowy
związki frazeologiczne:
wyciągać kasztany z ognia czyimiś rękamiwyciągać nogi
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: