Przejdź do zawartości

garnitur

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Garnitur

garnitur (język polski)

[edytuj]
mężczyzna w garniturze (1.1)
wymowa:
IPA: [ɡarʲˈɲitur], AS: [garʹńitur], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) odzież. kraw. eleganckie ubranie męskie; zob. też garnitur w Wikipedii
(1.2) grupa osób o zbliżonym poziomie kompetencji, ważności lub wpływów
(1.3) komplet przedmiotów stanowiących pewną całość lub służących do jednego celu
(1.4) odzież. pot. ubranie damskie złożone z żakietu i długich spodni
odmiana:
(1.1-4)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikgarniturgarnitury
dopełniaczgarniturugarniturów
celownikgarniturowigarniturom
biernikgarniturgarnitury
narzędnikgarnituremgarniturami
miejscownikgarniturzegarniturach
wołaczgarniturzegarnitury
przykłady:
(1.1) Czy mogę założyć na ślub jasnobeżowy garnitur w delikatne ciemne prążki?
(1.2) Tej rocznicy nie uświetni pełen garnitur ambasadorów.
(1.3) Z pełnym garniturem lśniących zębów warto się uśmiechać.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) ancug, gangol
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. garniak m
zdrobn. garniturek m
przym. garniturowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Garnitur, franc. garniture < franc. garnir → ozdabiać[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Ubrania
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „garnitur” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=garnitur&oldid=8284810”