Przejdź do zawartości

egzekucja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

egzekucja (język polski)

[edytuj]
egzekucja (1.1)
wymowa:
IPA[ˌɛɡzɛˈkuʦ̑ʲja], AS[egzekucʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wykonanie wyroku śmierci
(1.2) praw. przymusowe ściąganie należności, z których zapłaceniem jakaś osoba lub instytucja zalega
(1.3) praw. wykonanie wyroku, orzeczenia, decyzji administracyjnej lub uchwały organu kolegialnego
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Norwegia całkowicie zniosła karę śmierci dopiero w roku 1979, ale ostatnią egzekucję wykonano w roku 1948.
(1.3) Zamierzone śmiertelne porażenie prądem elektrycznym jest również jedną ze stosowanych w Stanach Zjednoczonych metod egzekucji kary śmierci na tzw. krześle elektrycznym[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) egzekucja w komorze gazowej / na krześle elektrycznym • egzekucja przez rozstrzelanie / powieszenie / uduszenie / spalenie na stosiewykonywać egzekucję • publiczna / zbiorowa egzekucja
(1.2) egzekucja sądowa / administracyjna / komorniczabezskuteczna egzekucja • egzekucja z wynagrodzenia
(1.3) egzekucja praw / dóbr / należności niepieniężnychwszcząć / wszczynać egzekucję wobec kogoś
synonimy:
(1.1) stracenie; pot. rozwałka, czapa
(1.2) rewindykacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. egzekutorka ż, egzekutor m, egzekutywa ż, egzekwowanie n, wyegzekwowanie n
czas. egzekwować ndk., wyegzekwować dk.
przym. egzekucyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) łac.[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „egzekucja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Autorzy Wikipedii: Porażenie prądem elektrycznym (pl). Wikipedia, 2020-05-25. [dostęp 2020-11-15].
  3. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 14.