czapa

czapa (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʧ̑apa], AS: [čapa] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zgrub. od: czapka

(1.2) reg. warmiński człowiek wybitnie niezdarny, ciamajda

(1.3) gw. przestępcza głowa, czaszka

(1.4) gw. przestępcza kara śmierci, wyrok śmierci

(1.5) gw. konspiracyjno-partyzancka rozstrzelanie

(1.6) roln. słomiane przykrycie tradycyjnego ula

(1.7) geol. warstwa mineralna bądź gazowa w górnej części jakiegoś złoża

(1.8) geogr. zob. czapa lodowa

(1.9) bud. zob. czapa kominowa

odmiana:

(1.1-9)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czapa	czapy
dopełniacz	czapy	czap
celownik	czapie	czapom
biernik	czapę	czapy
narzędnik	czapą	czapami
miejscownik	czapie	czapach
wołacz	czapo	czapy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) ciapa, ciamajda, niezdara

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czapka ż, czapeczka ż, czapkowanie n, czapkarstwo n, czapnictwo n, czapkarz m, czapnik m, czapica ż

czas. czapkować ndk.

przym. czapkowy

związki frazeologiczne:

dać w czapę • dostać w czapę • oberwać w czapę

etymologia:

uwagi:

zob. też czapa w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zgrubień zobacz listę tłumaczeń w haśle: czapka

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ciamajda

źródła: