bezskuteczny

bezskuteczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieprzynoszący żadnego z oczekiwanych skutków

(1.2) praw. o czynności prawnej taki, który pozostając co do zasady ważny, tymczasowo nie ma skutków prawnych do czasu uzyskania zgody osób trzecich albo będąc ważnym, ograniczony jest tak by nie łamać praw osób trzecich

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezskuteczny		bezskuteczna	bezskuteczne	bezskuteczni	bezskuteczne
dopełniacz	bezskutecznego		bezskutecznej	bezskutecznego	bezskutecznych
celownik	bezskutecznemu		bezskutecznej	bezskutecznemu	bezskutecznym
biernik	bezskutecznego	bezskuteczny	bezskuteczną	bezskuteczne	bezskutecznych	bezskuteczne
narzędnik	bezskutecznym		bezskuteczną	bezskutecznym	bezskutecznymi
miejscownik	bezskutecznym		bezskutecznej	bezskutecznym	bezskutecznych
wołacz	bezskuteczny		bezskuteczna	bezskuteczne	bezskuteczni	bezskuteczne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daremny, bezowocny, próżny, bezpłodny, czczy, nadaremny; st.pol. darmy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezskuteczność ż

przysł. bezskutecznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) беспаспяховы
• bułgarski: (1.1) безрезултатен
• niemiecki: (1.1) wirkungslos, vergeblich, erfolglos
• rosyjski: (1.1) бесплодный, безуспешный, безрезультатный
• szwedzki: (1.1) ineffektiv
• ukraiński: (1.1) безуспішний, безрезультатний

źródła: