barski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

barski (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Barem, dotyczący Baru (miasta na Ukrainie)
(1.2) hist. związany z księstwem albo miastem Bari
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Piotr Skarga, nawiązując do barskiego synodu, interpretuje prowadzone dyskusje jako w zupełności udane, zakończone zniesieniem schizmy i uznaniem przez «Greków» zwierzchności papieża Urbana II[1].
(1.2) Choć sumy neapolitańskie (barskie) weszły do potocznej polszczyzny jako synonim utopijnych mrzonek o wzbogaceniu się, faktycznie stanowiły stały element działania dyplomacji polskiej w Madrycie, absorbując 150 dyplomatów przez ponad 100 lat (ok. 1560–1674)[2].
(1.2) Za wpływem Tomickiego poślubił owdowiały król w r. 1518 krewną cesarską, Bonę Sforzę. Księżniczka ta włoska przyniosła mu w posagu majątek (ks. Barskie), leżący we Włoszech, o który nieustannie toczyły się spory (…)[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) konfederat / konfederata barski • konfederacja barska
synonimy:
(1.2) baryjski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. baryjczyk mos, Bar mrz, Bari n, barzanin mos, barzanka ż
przym. baryjski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Stradomski, Spory o "wiarę grecką" w dawnej Rzeczypospolitej, Scriptum, 2003.
  2. Urszula Augustyniak, Historia Polski, 1572-1795, s. 596, wyd. PWN, 2008.
  3. Michał Bobrzyński, Dzieje Polski w zarysie, wyd. „W Drodze”, 1927.