Urban

Urban (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈurbãn], AS: [urbãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: Ur•ban

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Urban (imię) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Urban	Urbanowie
dopełniacz	Urbana	Urbanów
celownik	Urbanowi	Urbanom
biernik	Urbana	Urbanów
narzędnik	Urbanem	Urbanami
miejscownik	Urbanie	Urbanach
wołacz	Urbanie	Urbanowie
depr. M. i W. lm: (te) Urbany

przykłady:

(1.1) Mam na imię Urban, z zawodu jestem ogrodnikiem, z zamiłowania winogrodnikiem i winiarzem.

(1.1) Niektórzy rolnicy, jak na przykład pan Urban Kowalczyk, ukończyli kurs agroturystyczny.

(1.1) W Kościele katolickim na 19 maja przypada wspomnienie św. Urbana, patrona winogrodników, winiarzy, winnic i winnej latorośli.

(1.1) Urbanowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 19 maja, a także 25 maja, 31 października i 19 grudnia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Urban • brat / kuzyn / wujek / dziadek Urban • mężczyzna imieniem (o imieniu) Urban • święty / błogosławiony Urban • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Urban • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Urban • otrzymać / dostać / przybrać imię Urban • dzień imienin / imieniny Urbana • na Urbana (o dniu)

synonimy:

(1.1) zdrobn. Urbanek, Urbaś, Urbek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Urbanowa ż, Urbanówna ż, Urbanostwo lm mos, Urbanów mrz, Urbanowo n, Urbanówko n, Urbanowice nmos, Urbanki nmos, urbanistyka ż, urbanista mos, urbanistka ż, urbanizacja ż, urbanizm mrz, urbanizowanie n, zurbanizowanie n, urbanistyczność ż, urbanizacyjność ż

zdrobn. Urbanek mos, Urbaś mos, Urbek mos

czas. urbanizować ndk., urbanizować się ndk., zurbanizować dk., zurbanizować się dk.

przym. Urbanowy, Urbankowy, Urbasiowy, urbanistyczny, urbanizacyjny

przysł. urbanistycznie

związki frazeologiczne:

przysłowia: gdy deszcz w św. Urbana, mały profit z winobrania • kto sieje jęczmień na Urbana, będzie pił piwo z dzbana • na Urbana chwile jakie, i lato takie / na Urbana chwile jakie, mówią, że i lato takie • na św. Urban siej len i konopie / w Urbana, miły chłopie, siej len i konopie • na świętego Urbana wszystka rola zasiana • po Urbanie lato nastanie • po św. Urbanie o zbożu gadanie • pogoda na Urbana, deszcz na Wita, to dobrze na żyta • pogoda na Urbana, to wielka wygrana • święty Stanisław len sieje, Zofia konopie, a Urban jęczmień i owies każe kończyć chłopie

etymologia:

łac. Urbanus < łac. urbanus → miejski, mieszkaniec miasta, miłośnik życia miejskiego

uwagi:

zob. też Urban w Wikipedii

zob. też Urban w Wikicytatach

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Urban
• czeski: (1.1) Urban m
• hiszpański: (1.1) Urbano m
• litewski: (1.1) Urbonas m
• łaciński: (1.1) Urbanus m
• niemiecki: (1.1) Urban m
• nowogrecki: (1.1) Ουρβανός m
• rosyjski: (1.1) Урбан m, Урван m
• słowacki: (1.1) Urban m
• słoweński: (1.1) Urban m
• szwedzki: (1.1) Urban w
• węgierski: (1.1) Urbán
• włoski: (1.1) Urbano m

źródła:

Urban (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Urban

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Urban	Urbanové
dopełniacz	Urbana	Urbanů
celownik	Urbanovi / Urbanu	Urbanům
biernik	Urbana	Urbany
wołacz	Urbane	Urbanové
miejscownik	Urbanovi / Urbanu	Urbanech
narzędnik	Urbanem	Urbany

przykłady:

(1.1) Svatý Urban je patronem vinohradníků, vinařů, vinic a révy vinné. → Święty Urban jest patronem winogrodników, winiarzy, winnic i winnej latorośli.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Urban • muž jménem Urban • svatý / blahoslavený Urban • jmenovat se Urban • dát jméno Urban • na (sv.) Urbana (o dniu)

synonimy:

(1.1) zdrobn. Urbek, Urbánek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Urbánková ż, urbanistika ż, urbanista m, urbanistka ż, urbanizace ż, urbanizmus m, urbanismus m

zdrobn. Urbek m, Urbánek m

forma żeńska Urbanová ż

czas. urbanizovat ndk./dk.

przym. Urbanův, Urbánkův, urbanistický, urbanizační

związki frazeologiczne:

przysłowia: na Urbana pěkný, teplý den – bude suchý červenec i srpen • Pankrác a Urban bez deště – hojnost vína • po svatém Urbanu mráz neuškodí džbánu • Urban krásný, vyjasněný, hojným vínem nás odmění

etymologia:

(1.1) łac. Urbanus < łac. urbanus → miejski, mieszkaniec miasta, miłośnik życia miejskiego

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Imiona

źródła:

Urban (język niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Urban

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(der) Urban
dopełniacz	(des) Urban Urbans
celownik	(dem) Urban
biernik	(den) Urban

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Urbanisieren n, Urbanisierung ż, Urbanistik ż, Urbanität ż, Urbanisation ż, Urbanist m, Urbanistin ż

czas. urbanisieren

przym. urbanistisch, urban

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Imiona męskie

źródła:

Urban (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Urban

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Urban	Urbanovia
dopełniacz	Urbana	Urbanov
celownik	Urbanovi	Urbanom
biernik	Urbana	Urbanov
miejscownik	Urbanovi	Urbanoch
narzędnik	Urbanom	Urbanmi

przykłady:

(1.1) Svätý Urban je patrónom vinohradníkov, vinárov, vinohradov a viniča hroznorodého. → Święty Urban jest patronem winogrodników, winiarzy, winnic i winnej latorośli.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pán Urban • muž menom Urban • svätý / blahoslavený Urban • volať sa / nosiť meno Urban • dať meno Urban • meniny Urbana • na (sv.) Urbana (o dniu)

synonimy:

(1.1) zdrobn. Urbanko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. urbanistika ż, urbanista m, urbanistka ż, urbanizácia ż, urbanizmus m, Urbán m, Urbánová ż

zdrobn. Urbanko m

forma żeńska Urbanová ż

czas. urbanizovať ndk./dk., zurbanizovať dk.

przym. Urbanov, Urbankov, urbanistický, urbanizačný

przysł. urbanisticky

związki frazeologiczne:

przysłowia: dokiaľ Urban z pece nezlezie, nebude teplo • Pankrác, Servác, Bonifác – zamrznutí svätí, Žofia ich potvrdí a Urban uzavrie • po svätom Urbanu mráz neškodí džbánu • Urban ešte niekedy bradou pokýva • Urban krásny, vyjasnený, hojným vínom nás odmení

etymologia:

(1.1) łac. Urbanus < łac. urbanus → miejski, mieszkaniec miasta, miłośnik życia miejskiego

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona

źródła:

Urban (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Urban

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Urban (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Urban

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Szwedzki - Imiona męskie

źródła: