Wilia
Wilia (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydron. rzeka na Białorusi i Litwie, prawy dopływ Niemna; zob. też Wilia (dopływ Niemna) w Wikipedii
- (1.2) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Horynia, do którego uchodzi w Ostrogu[1][2]; zob. też Wilia (dopływ Horynia) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Wilia dopełniacz Wilii celownik Wilii biernik Wilię narzędnik Wilią miejscownik Wilii wołacz Wilio
- przykłady:
- (1.2) Florian Kowalewski był budowniczym, który pracował przy montażu mostów, m.in.: w Wilnie przez Wilię, Grodnie przez Niemen, Warszawie przez Wisłę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Wilii • nad Wilią • Wilia wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Wilii • pływać / płynąć Wilią
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Wilia (1)” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo. Warszawa, 1893. Błąd rozszerzenia cite: Nieprawidłowy parametr w znaczniku <ref> - ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 349.
