Wadowice

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Wadowice (język polski)[edytuj]

Wadowice (1.1)
wymowa:
?/i IPA[ˌvadɔˈvʲiʦ̑ɛ], AS[vadovʹice], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie małopolskim; zob. też Wadowice w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Obszar Wadowic charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem wysokości względnej.
(1.1) Wzięli ślub u karmelitów w Wadowicach na górce.
(1.1) Miastami partnerskimi Wadowic Asyż i San Giovanni Rotondo.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Wadowicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Wadowic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Wadowic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Wadowic • mieszkaniec / mieszkanka Wadowic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Wadowicach • pochodzić z Wadowic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Wadowic
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wadowiczanin mos, wadowiczanka ż
przym. wadowicki, podwadowicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
nazwa typu patronimicznego utworzona od nazwiska pol. Wada (por. wyraz pospolity pol. wada)[1] lub od nazwy osobowej pol. Wad (przypuszczalnie formy skróconej imienia pol. Rozwad)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1984, ISBN 83-04-01090-9.
  2. Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2.