Urbanowy
Urbanowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik dzierżawczy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik Urbanowy Urbanowa Urbanowe Urbanowi Urbanowe dopełniacz Urbanowego Urbanowej Urbanowego Urbanowych celownik Urbanowemu Urbanowej Urbanowemu Urbanowym biernik Urbanowego Urbanowy Urbanową Urbanowe Urbanowych Urbanowe narzędnik Urbanowym Urbanową Urbanowym Urbanowymi miejscownik Urbanowym Urbanowej Urbanowym Urbanowych wołacz Urbanowy Urbanowa Urbanowe Urbanowi Urbanowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Sad Sąsiadował z Ambrożową zagrodą z jednej strony i z Urbanowym polem z drugiej.
- (1.1) Obok Urbanowej winnicy stoi przydrożna figura św. Urbana.
- (1.1) Urbanowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
- składnia:
- (1.1) Urbanowy + rzecz.
- kolokacje:
- (1.1) Urbanowa Czuba • Urbanowa Kopka • Urbanowa Przełęcz • Urbanowa Szczerbina • Urbanowe Turnie • Urbanowy ojciec / … • dom / koń / … Urbanowy • Urbanowa matka / żona / … • chałupa / zagroda / … Urbanowa • Urbanowe bydło / … • gospodarstwo / pole / … Urbanowe • Urbanowi bracia / synowie / … • Urbanowe córki / siostry / …
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Przymiotniki utworzone od imienia własnego, odpowiadające na pytania „czyj? czyja? czyje?” i zakończone na „-owy”, a odnoszące się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą[3]. Obecnie są to formy o zabarwieniu już nieco archaicznym lub mogące uchodzić za gwarowe[1][2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło „Przymiotniki dzierżawcze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
