Athen

Athen (język duński)

Athen (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Ateny (miasto)

(1.2) hist. Ateny (polis)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. athener w, athenienser w

przym. athensk, atheniensisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Athen (język luksemburski)

Athen (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Ateny (miasto)

(1.2) hist. Ateny (polis)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Athen (język niemiecki)

Athen (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Ateny (miasto)

(1.2) hist. Ateny (polis)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Athen
dopełniacz	(des) Athen / Athens
celownik	(dem) Athen
biernik	(das) Athen

przykłady:

(1.2) Der Krieg endete schließlich 404 v. Chr. mit einer vollständigen Niederlage Athens. → Wojna zakończyła się ostatecznie w roku 404 przed Chr. całkowitą klęską Aten.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Stadt

(1.2) Polis

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Athener m, Athenerin ż

przym. athenisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: