żbik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: źbik

żbik (język polski)[edytuj]

żbik (1.1)
wymowa:
IPA[ʒbʲik], AS[žbʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. eurazjatyckie zwierzę drapieżne z rodziny kotowatych; zob. też żbik w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Szerokie usta mięsiste otworzył, białe zęby świeciły jak u żbika. (J. I. Kraszewski: Stara baśń)
(1.1) Parobczak nie widząc i nie słysząc, aby się coś ruszało, ośmielił się wreszcie rękę do dziupli wpuścić i z okrzykiem radości dobył z niej żbika, którego oko głęboko było strzałą przeszyte. (J. I. Kraszewski: Stara baśń)
(1.1) Raz tylko puścił się ku nim jeden, widocznie śmielszej natury, z kosą w ręku; ale pan Michał skoczył jak żbik ku niemu on ukąsił go na śmierć. (H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. żbiczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
od st.pol. zdbik, zdrobnienia st.pol. zdeb[1], od prasł. *stьbljьdziki kot[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „zdebie i wnorki” w: Poradnia językowa PWN.
  2. Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. XI, Moskwa 1974-, s. 209 i 210.