okrzyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

okrzyk (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɔkʃɨk], AS[okšyk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) głośny dźwięk wydany przez człowieka, wyrażający silne emocje lub mające zwrócić uwagę innych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nagle usłyszeliśmy przeraźliwy okrzyk, okazało się, że mama zobaczyła mysz.
składnia:
kolokacje:
(1.1) okrzyk zdziwienia/zachwytu
synonimy:
(1.1) wykrzyknienie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. okrzykiwać ndk., okrzyknąć dk.
rzecz. krzyk
związki frazeologiczne:
wydać okrzykwznieść okrzyk
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: