warunek konieczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

warunek konieczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vaˈrũnɛk ːɔ̃ˈɲɛʧ̑nɨ], AS[varũne• kõńečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.gemin.
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) log. warunek, który, musi zostać spełniony, aby zdanie mogło być prawdziwe
odmiana:
(1.1) związek zgody;
przykłady:
(1.1) Warunkiem koniecznym uruchomienia silnika jest dostarczenie mu paliwa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) używa się zdaniatylko wtedy, gdy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: